Is te bereiken via een smal weggetje het is niet moeilijk om hier te geraken maar men krijgt wel de indruk dat men verkeerd is gereden. Uiteraard dien je toegangsgelden te betalen en lockers zijn voorzien. Het water is koud al heeft de lokale bevolking niet zo graag dat de toeristen dit zeggen men prefereert dat men zegt dat het water "verfrissend" is. De auto dien je aan de kant van de weg te laten staan maar voor een kleine fooi letten de jongeren op je spullen. Hier kan je ook naar een soort van krokodillen boerderij gaan kijken, de man die dit heeft opgezet doet dit om de dieren te redden, een foto maken is een fooi geven. Waterschoenen is aan te raden.

De weg ernaartoe is in slechte staat, zeer smalle weg en bijna geen ruimte om een tegenligger te laten passeren. Er zijn eveneens diepe kuilen in de weg. Wij hadden het idee dat we helemaal verkeerd waren omdat het bijna niet te geloven is dat men over zulke wegen de toeristen laat rijden. Keren hier is geen optie dus hebben wij ervoor gekozen om gewoon verder te rijden en uiteindelijk zijn we geraakt waar we moesten zijn. In de rivier liggen er vele stenen soms ook scherp dus best waterschoenen voorzien al kunnen deze ook ter plaatse gehuurd worden. Men dient hier ook formulieren in te vullen. Ook een locker kan eveneens gehuurd worden. Door het water stroomopwaarts wandelen vraagt soms een hele inspanning. Na even langs de waterkant verder stroomopwaarts gewandeld te hebben kom je aan bij de "wasmachine", deze naam geven de locals omdat het water hier zo onstuimig is. Wij hadden de pech of het geluk - 't is maar hoe je het bekijkt -dat het daags voordien had geregend wat maakt dat de rivier wilder is dan normaal

Naar mijn mening niet iets waar je speciaal voor moet omrijden maar als je toch in de buurt bent kan je even een blik werpen op de muurschilderingen.

Lang uitgerekt zandstrand. De lokale bevolking probeert hier van alles aan de toerist te verkopen. Gaande van drugs tot haarvlechtjes.

180m hoge waterval in Ocho Rios. Waterschoenen aan doen om de beklimming in te zetten is weerom de boodschap. Wanneer je het slim speelt kan je aansluiten bij een gids die net vertrekt en spaar je zo wat dollars uit. Voordat je de waterval kan beklimmen moet je eerst naar het strand wandelen waar je de nodige uitleg in verband met veiligheid krijgt.

Vroeger gekend als Enchanted Gardens. Dit was de immense tuin van een hotel dat er nu naast dit domein als leegstaande ruïne bijstaat. De laatste geleide tour in het park begint om 15u en het park sluit om 16u. Tijdens de tour krijg je info over de planten die hier groeien en leer je hoe de watervallen op het terrein aan hun namen komen. Voor de dierenliefhebber is er nog een koi vijver en een leuke volière met papegaai-achtigen

Stukje regenwoud met langs de weg de gebruikelijke winkeltjes. Mooi om eens door te rijden en te bewonderen al durven de locals hier met hoge snelheid doorheen rijden waardoor het genieten beperkt wordt.

Open vanaf 10u behalve op cruise dagen. Beste plaats om je toerist saver card te gebruiken als je wenst te zwemmen met dolfijnen. Je kan kiezen uit verschillende formules, wij kozen voor de formule waar je het meeste tijd in het water doorbracht met de dolfijnen. In dolphin cove kan men ook naar een show met haaien gaan kijken maar dit stelt in mijn ogen weinig voor. Met een pijlstaartrog in het water gaan behoort ook tot de mogelijkheden. De kennismaking met dit dier is een klein beetje beangstigend maar ook leerrijk. In het bassin erlangs kan je zelfs gaan snorkelen met deze pijlstaartroggen (deze zijn wel van hun stekel ontdaan).Verder zijn er nog verschillende dieren maar dit zou ons te ver brengen om deze allemaal te benoemen.

Lokaal marktje waar men de toerist probeert te verleiden tot de aankoop van enkele souvenirs of vlechtjes in het haar. Goed afdingen en op je strepen staan is hier de boodschap en zorg dat je vooraf een prijs afspreekt.

Prachtige natuur. Het water is wild en niet zo proper en ook dit komt weerom door de regenbui die hier gisteren is geweest. Doordat de rivier zo wild is kunnen we deze enkel onder ervaren begeleiding betreden. Wat hier ook erg leuk is voor de adrenalinezoeker is de zip-line of tokkelbaan die zo over de waterval gaat. Het aangelegde zwembadje is dan ook na alle adrenaline een welkome afwisseling.

De filmlocatie van 'The Blue Lagoon' gelegen bij Port Antonio. Aan het begin van de weg die je naar deze waterval brengt wordt je aangesproken om voor dezelfde prijs nog meer poelen te zien , ga je hierop in dan kan je niet tot aan de eigenlijke waterval want het gedeelte dat men je laat zien is eigenlijk privé bezit. Wanneer je kan zwemmen mag je voorbij de boeien.

Deze Idyllische plek kan je bezoeken met bamboe vlot of per motorboot al is de prijs wel wat verschillend. Probeer af te dingen! Wij namen het vlot en werden eerst langs de villa's geloodst die hier aan de oever staan en leren dat ten tijde van de filmopname van 'Cocktail' niemand minder dan Tom Cruise hier heeft gelogeerd. De bar die in de film te zien is werd verwoest door orkaan Ivan in 2004, en blijft er vervallen bij liggen om de vele slachtoffers te gedenken. Wanneer we de blauwe lagune betreden kunnen we een duik vanaf het vlot nemen. Het is toch een iets aparte ervaring. Hier in deze lagune komen het warme zeewater en het koude bronwater bij elkaar maar dit water is niet lauw zoals je verwacht maar men voelt zowel het koude als het warme water tegelijkertijd, heel vreemd. Het koude bronwater is afkomstig van de fontein van de jeugd of dit wil men je toch doen geloven.

Open strand waar men gemakkelijk een boot kan huren om te gaan snorkelen aan het rif. Wij deden dit niet wegens tijdsgebrek. Op dit strand was er geen bar of restaurant toen wij dit bezochten al was men wel druk in de weer om dit in orde te krijgen. Ian Flemming schreef zijn wereldberoemde boeken hier en de films 'Dr No' en 'Goldeneye' zijn hier opgenomen. De zeedruiven die hier groeien zijn eetbaar althans de roze, de groene zijn nog niet rijp. Wij hebben deze geprobeerd maar vonden ze eigenlijk heel zuur terwijl de Jamaicaan dit super lekker vind zo zie je maar over smaak valt niet te twisten.

Hier kan je opnieuw gebruik maken van je toerist saver card. Een busje brengt je verder stroomopwaarts naar het eigenlijke vertrekpunt. Veiligheid voor alles: een helm en een reddingsvest mag niet ontbreken. Na de veiligheidsvoorschriften kunnen we in onze tubing-band vertrekken. Men dient soms elkaars handen vast te houden en soms moet men loslaten, zeker bij de stroomversnellingen.

In deze lagune komt het zeewater en het water van de Martha Brae rivier samen. Het water is modderig maar er is geen zeewier aanwezig. Omdat het water eerder brak (niet zoet en niet zout) is leven er ook geen vissen. Wat er wel aanwezig is in deze lagune zijn dinoflagellaten. Dit is een micro organisme dat wanneer je het beroert oplicht. De blauwe kleur is reeds goed te zien wanneer onze boot door het water klieft maar het wordt helemaal plezant wanneer we zelf mogen zwemmen. Het spreekt voor zich dat dit fenomeen enkel bij donker te aanschouwen valt. Je doet best ook waterschoenen aan want de modder voelt echt vies aan. De dinoflagellaten kunnen bij sommigen een prikkend gevoel geven, net of men wordt geneteld en blijft een hele tijd aanwezig, al voelt blijkbaar niet iedereen dit.

De rivier waar de krokodil heerst. Het duurt niet lang voordat er eentje aan de boot komt, ze zijn blijkbaar gewend om gevoerd te worden vanuit de boten. De tocht tussen de mangroves is super ontspannend. Voorzichtigheid is wel geboden want soms liggen de krokodillen zo stil dat men denkt dat de dieren niet echt zijn. We nemen hier ook nog een kijkje in de 'kinderkamer' waar men tracht om echt zorg te dragen voor hun krokodil. Hier hebben we de kans om een jong dier even vast te houden, de bijtgrage bek wordt wel dicht gehouden door een elastiek zodat het veilig is voor iedereen.

Peter Tosh werd bekend als lid van 'The Wailers' maar ging uiteindelijk solo. Hij was één van de invloedrijkste Jamaicaanse reggae muzikanten. Hij bracht op dit domein zijn jeugd door en werd na zijn dood ook hier begraven. Hier kunnen we voor het eerst de aki proeven. Aki is het nationale fruit en is giftig wanneer het niet rijp is. Veel smaak vond ik er niet aan. De mannen die het domein onderhouden zijn flink onder invloed van marihuana. Ook de planten die hier gekweekt worden mogen we zien.

Geweldige plaats om te onthaasten en dichter tot de natuur te komen. Al was dit aanvankelijk ook het hele opzet van dit project. De kolibries die hier leven zijn zo gewend aan mensen dat ze uiteindelijk op je vinger komen zitten om wat nectar uit het flesje te halen. Deze diertjes wegen ongeveer 2 a 3 gram en elk vogelpaar legt 2 eieren. Elk nest brengt elke keer 1 vrouwelijk en 1 mannelijk dier voort.

Je kan hier kiezen voor een betaalde rondleiding of om het domein op eigen houtje te ontdekken. Wij deden het laatste omdat bij het startpunt toch de volledige uitleg staat. Lovers Leap is eigenlijk de plaats waar 2 verliefde slaven hun dood tegemoet sprongen omdat ze niet gescheiden wilden worden. Of dit verhaal helemaal waar is of wat gedramatiseerd werd kan niemand met zekerheid vertellen, wat wel met zekerheid kan gezegd worden is dat Lovers Leap tijdens de 2e wereldoorlog als uitkijkpunt heeft gefungeerd om vijandige schepen tijdig te kunnen spotten. Van de vuurtoren die hier staat wordt beweerd dat hij op het hoogste punt staat van de noordelijke hemisfeer.

Op een verlaten weg met verschillende krotwoningen heb je de kans om een boot te huren die je naar de bar brengt. Aangezien we hier kort bij de Black River zijn zien we verschillende bordjes die waarschuwen voor krokodillen. Deze bar diende eigenlijk als stop voor de vissers om even op adem te komen na hun lange tochten maar meer en meer toeristen vinden hun weg naar de bar. Een boot huren zodat men de bar kan bezoeken is ook een hele belevenis gezien deze eerst van stal moet gehaald en in orde moet gebracht worden. Bij de huur van de boot huur je de ganse familie mee, althans wij toch, maar dit kon ook te maken hebben met het feit dat onze boot lek was en de familie ervoor moet zorgen dat het water uit de boot geraakt. Deze bar die zich op een rif bevind bestaat volledig uit wrakhout. Tegen betaling mag men in deze houten planken iets krassen. De bar werd reeds verschillende keren door orkanen vernield maar telkens vind de eigenaar Floyd weerom de moed om dit stukje paradijs her op te bouwen.

Op een bamboe vlot kan je de rivier af peddelen. Sommige vlotten zijn in betere conditie dan andere vandaar dat je een reddingsvest dient aan te doen. Men mag per 2 plaatsnemen op de vlotten. De kapiteins verkopen hun zelfgemaakte goederen tijdens de trip op het vlot. Dit omdat ze niet dagelijks de kans krijgen om uit te varen en dit een extra bron van inkomsten vormt.

Een van de best bewaarde plantagehuizen op Jamaica. Bij het einde van de slavernij zijn er heel wat van deze plantage huizen in vlammen opgegaan behalve diegene waar de slaven goed behandeld werden. Rose Hall daarentegen bleef overeind omdat de slaven angst hadden voor de geest van Annie Palmer die ook wel de witte heks werd genoemd. Het verhaal van Rose Hall is gedeeltelijk waar en gedeeltelijk gebaseerd op een Jamaicaanse novelle.

Deze grot heeft vroeger vooral dienst gedaan als schuilplaats. Ook heeft de grot ooit dienst gedaan als nachtclub maar gezien de vele hersenschuddingen bij de gasten is deze moeten sluiten. Ikzelf vond het niet echt de moeite waard om deze grotten te bezoeken.

Prachtige bergketen op Jamaica die de lekkerste en duurste koffie ter wereld voortbrengt. Mede door het microklimaat dat hier heerst, het voldoende water dat aanwezig is en de arabiata koffieboon.

Koffieplantage in de Blue Mountains. Hier leren we veel over het hele koffieproces van boon tot uiteindelijk product. Voor de koffieliefhebber het beste souvenir om mee te brengen vanuit Jamaica.

Hier mag men enkel foto's nemen buiten het museum. Jammer want ook de binnenkant is echt wel de moeite. Alle albums die Bob gemaakt heeft, alle gouden en platina platen en ook zijn grammy achievement award staat in deze kamer te blinken. De studio waar zijn 3 laatste albums zijn opgenomen alsook enkele andere nummers gemixt werden met de nog steeds werkende mengtafel is hier gehuisvest. Ik zou nog veel verder kunnen uitweiden over het huis van wijlen Bob maar zonder foto's zegt dit niet veel en men moet het met eigen ogen gezien hebben.

De geboorteplaats van Bob Marley. Wanneer we hier toekomen worden we zowat meegesleurd naar de plantage. Naar wij begrepen te hebben is dit in de tour inbegrepen maar niets in minder waar. Men moet hiervoor extra betalen en het is eigenlijk een vorm van oplichting al hebben wij wel onze ogen uitgekeken bij de verschillende soorten marihuana en vooral de grootte van de planten. Na het bezoek moesten we ook nog een pak meer betalen dan aanvankelijk was afgesproken maar het leken ons niet te mensen om mee in discussie te gaan. In het geboortehuis van Bob Marley mag je op vele plaatsen foto's maken met uitzondering van het mausoleum zelf en filmen is ook niet meer toegelaten. Misschien dat zelfs fotograferen in de toekomst ook niet meer gaat mogen. Men krijgt tijdens deze rondleiding heel wat info over wat het inhoudt om rastafari te zijn.

Opgelet: voor bijna elke attractie dien je extra te betalen. Men kan weinig komen doen wanneer je de sky-explorer niet neemt want deze brengt je tot boven op de berg. Hier staan enkele van de kostuums van het Jamaica bob slee team en we hebben er voor gekozen om het bobsleeën even te ervaren op de daarvoor ontworpen bob slee baan.