Of de tempel van de liggende Boeddha. Deze Boeddha is in totaal 46m lang en 15m hoog een immens beeld dus. De tempel waar deze Boeddha ligt is het belangrijkste bouwwerk hier. We vertrekken dan onze ontdekkingsreis bij de liggende Boeddha. Indrukwekkend is het allemaal wel en niet enkel de Boeddha maar ook het hele gebouw er rond is mooi versierd. De voeten van de Boeddha zijn ingelegd met parelmoer en er is veel aandacht besteed aan de details. Zo zijn aan de voeten de teenafdrukken eveneens zichtbaar gemaakt. In dit gebouw hoor je regelmatig muntjes vallen dit is voor een gezegend leven en het laatste muntje is voor jezelf voor een goede gezondheid. Wanneer we het terrein verder gaan ontdekken merken we pas hoe immens groot het hier is.

Hier trekken we naartoe met de overzetboot. De Wat Arun zijn stuppa staat in de steigers voor restauratie wat ervoor zorgt dat we hier niet binnen mogen. Deze tempel is volledig gemaakt van Chinees porselein. Zelfs de gebroken stukken zijn gerecycleerd en gebruikt als versiering bv de bloemen die te zien zijn op de Koninklijke kapel.

Is laat geopend waardoor je hier lang kan winkelen. De Starbucks brengt verkoeling.

Al wandelend over het treinspoor kunnen we naar de uitgestalde waren kijken. Men verkoopt hier werkelijk alles van vis en vlees tot schoenen en speelgoed en alles ertussenin. Om half negen is de trein dan daar. De bezoekers dienen een plaatsje te zoeken binnen in de winkeltjes, de luifeltjes en paraplu's gaan toe zodat de trein kan passeren. Het meeste van de waren blijft liggen omdat het gevaarte er gewoon overheen scheurt. Wanneer de trein gepasseerd is gaan de luifels en paraplu's terug open en vangt het gewone leven terug aan. Dit gebeurt drie keer per dag.

Of floating market: Deze markt bereiken we door middel van de longtailboat in ware James bond stijl. Deze bootjes zijn ook gebruikt in de film 'the man with the golden gun'. Op de markt krijgen we wel een idee van hoe het in ver vervlogen tijden moet geweest zijn om je waren te verkopen of aan te kopen vanuit een boot maar dit is al lang niet meer wat het geweest is. De markt situeert zich nu vooral op de oevers langs het water en is ondertussen overdekt.

Tijdens de klim naar boven richting Phlio waterval passeren we een piramide waar de as van koningin Sunanta wordt bewaard. Deze koningin vond deze plaats zo mooi dat ze hier nog wel eens wou terug komen. Haar man koning Rama V wou haar hier ook mee terug naar toe nemen. Tijdens hun tocht hiernaartoe brak er plots een storm los. Hun boot kapseisde en zonk. De koningin die niet kon zwemmen verdronk want niemand kon haar redden gezien de doodstraf stond op het aanraken van leden van de Koninklijke familie. Koning Rama V wou zijn Sunanta toch nog brengen naar haar geliefde plaats en heeft haar hier haar laatste rustplaats gegeven. Dit alles gebeurde in 1881. Hoger op, richting waterval zien we nog een standbeeld van deze koning en een soort van stupa die hier werd gebouwd omdat de Koninklijke familie het hier zo mooi vond met aan de zijkant enkele rotstekeningen. Later blijkt dat deze rotstekeningen een soort van handtekening is van de koning. Wanneer je de kans hebt ga je dan zeker opfrissen in de rivier. Deze rivier zit vol met zwarte soro brook karpers die niet echt bang zijn. Ook zitten er kleinere visjes in het water die je helemaal gratis een voetpedicure geven en ook op andere plaatsen op je lichaam de dode cellen wegprutsen. Zaaaalig gewoon. Helemaal zen wordt je ervan.

Vandaag steken we de grens over van Thailand naar Cambodja. Vooreerst dien je aan te schuiven zodat we een stempel krijgen om uit te reizen en nadien kunnen we dan gaan aanschuiven met pasfoto en 1800 Bath om een inreisvisum te halen voor Cambodja. Zorg dat de papieren die je in het vliegtuig kreeg netjes zijn ingevuld zodat alles klopt want alles wordt prima gecontroleerd aan de hand van een barcode. De koffers worden de grens overgebracht maar meestal zal je zelf met je koffers de grens dienen over te wandelen. Foto's maken mag eigenlijk niet. Corruptie kennen ze dus hier ook want mits fooien geven gaat alles net iets sneller. Controleer zeker dat je alle nodige stempels en vertrekkaarten hebt.

Of grootmoeder Yat. Hier komen de Cambodjanen bidden tot de geest voor geluk en voorspoed. Velen onder hen vinden dat ze na het gebed hier ook werkelijk geluk ervaren. Aan de trappen van deze bidplaats zit er een dame die vogeltjes verkoopt, wanneer je deze koopt krijg je 2 vogels in je handen en mag je een wens doen die begint met het zeggen van je naam gevolgd door een wens en dan laat je de vogels los. Natuurlijk kunnen we dit niet aan ons voorbij laten gaan Jordan en Cindy laten ook elk 2 vogeltjes los. Nadat we door hier te stoppen gezegend zijn door Ja Jad kunnen we onze reis vervolgen.

Battambang betekent zoveel als verdwenen stok. De legende vertelt dat er eens een arts was die een oogje had op een van de prinsessen. Hij ging geregeld op bezoek bij haar maar kon haar niets vertellen want anders zou haar vader de koning hem horen. Iedereen had angst voor deze koning omdat hij een magische stok bezat en alles wat hij hiermee aanraakte ging dood. Op een bepaald moment krijgt de koning dan toch in de gaten dat er steeds een man in zijn paleis rondsluipt en naar een van de prinsessen kijkt. Dit maakt hem zo boos dat de koning de arts met zijn stok aanraakt maar als snel blijkt dat ook de arts verborgen krachten heeft. . Op het moment dat de stok de arts aanraakt verdwijnt de stok en zo is de naam Battambang geboren. Op het moment dat de stok de arts aanraakt verdwijnt de stok en zo is de naam Battambang geboren.

Tempel van Banon alwaar je 365 treden dient te beklimmen eer je deze tempel zien. Cindy geraakt niet helemaal boven maar Johan en Jordan wel. Deze tempel dateert van ver voor de Angkor periode en is dus heel wat ouder dan Angkor wat.

De vleermuisgrot. Ook hier hangt weer een legende aan vast. De rots waar de vleermuisgrot is lijkt op een boot op het droge. De koning was op uitstap met zijn 2e vrouw en zijn 1e vrouw was hierom heel jaloers. De koningin had magische krachten en had ook een grote krokodil in haar bezit. Ze droeg het beest op om de boot van de koning aan te vallen en de koning naar haar terug te brengen van de anderen moest het beest zich niets aantrekken zij mochten verdrinken. De boot wordt inderdaad door de krokodil aangevallen en de koning realiseert zich dat het beest de krokodil is van zijn 1e vrouw en beveelt aan zijn bedienden om al het eten over boord te gooien zodat het beest zich zal voeden in plaats van de boot verder aan te vallen. Maar de krokodil eet niet want dit was niet zijn opdracht. De 2e vrouw van de koning gooit daarna haar magische krachten in de strijd. Ze maakt haar lange haren los en hangt deze in het water, het water verdwijnt in haar haren en zo komt het dat de boot en de krokodil op het droge liggen. De krokodil was nu hulpeloos en iedereen was gered. De krokodil zou een eind verder op in de rotsen terug te vinden zijn.

Deze trein stelt niet zoveel voor maar is voor de lokale bevolking het ideale vervoermiddel en een toeristische attractie bij uitstek. Met 4pers kan je op een bamboemat die gewoon op twee wielassen gelegd wordt. De code van het treinspoor is dat het wagentje dat het minst zwaar geladen is plaats moet maken voor het meest geladen wagentje. De gids heeft nagevraagd wat er gebeurd als 2 wagentjes elkaar tegenkomen maar dat de bestuurders eigenlijk niet met elkaar spreken en ook dit is geen probleem want iedereen dient zich aan de code van het spoor te houden en het wordt ook zo nageleefd.

De eerste halte die we doen is bij de lokale steenbakkerij. Deze is wel niet meer in gebruik maar je kan de ovens nog zeer duidelijk zien. Ook ligt er nog een hoopje met afval van rijst, de vliesjes. Deze vliesjes worden gebruikt als brandstof zodat er niet teveel bomen in het woud moeten gekapt worden. ook stookt men hiermee een vuurtje op om op te koken. Het verbrandingsproduct van deze vliesjes gebruikt men terug op de akkers. Zo wordt de bemesting ook gegarandeerd en heeft de boer een grotere opbrengst van zijn veld. Terwijl we hier zo rondlopen zien we het lokale leven, de supermarkt waar de flessen brandstof voor de scooters staan naast de sigaretten en de drank het is allemaal nog mogelijk in Cambodja. Onderweg krijgen we van enkele meisjes een ring, armband en sprinkhaan cadeau allen gemaakt van palmbladeren. We kopen dan uiteindelijk ook maar enkele armbandjes en geven nog een kleine fooi voor de juweeltjes.

De rit hiernaartoe duurt 7u met de bus. Phnom Penh is niet altijd de hoofdstad geweest vroeger was de hoofdstad van Cambodja Siem reap, maar door de weinige regenval besliste de koning om de hoofdstad te verplaatsen. Phnom Penh is vernoemd naar Lady Penh een dame van rijke afkomst die veel gaf om de arme bevolking en om die reden ook zeer graag gezien was. Op een dag was deze lady aan het wandelen en zag ze een vreemd soort hout drijven in de Mekong. Ze vroeg enkele arbeiders uit het dorp of ze dit hout uit de rivier konden halen en bij het klieven van deze boomstam vond men aan de binnenkant een Boeddha. Deze Boeddha moest wel heilig zijn en lady Penh besloot dan ook om een tempel te bouwen voor Boeddha. Iedereen die de Boeddha bezocht vaarde er wel bij en de tempel is tot op heden nog steeds te bezoeken al is hij niet meer in originele staat.

Dit paleis gelijkt een beetje op dat van Thailand en dit klopt ook wel want de Thai hebben de Cambodjanen hiermee geholpen al hebben ze niet al hun geheimen prijs gegeven. In dit paleis zijn verschillende muurschilderingen te zien die ze volop aan het restaureren zijn. We starten de rondleiding bij de heilige boom. Men gelooft hier dat Boeddha uit zulk een boom is geboren en er ook onder is overleden. Wat wel speciaal is aan deze boom is dat er bloemen rond groeien, deze bloemen bloeien enkel in de ochtend en 's avonds of zelfs al tegen de middag zijn ze uitgebloeid en vallen ze op de grond. Deze bloemen zouden geneeskrachtige eigenschappen hebben en om die reden wordt het ook vaak gebruikt als huis tuin en keukenmiddeltje, vooral bij zwangere vrouwen zou het de foetus beweeglijker maken. Het is wel ten strengste verboden om deze bloemen hier aan

De troonhal. Hier mag je absoluut geen foto's maken maar net zoals alle andere keren trekt Johan zich dit niet aan en tracht dit toch te doen. We zullen wel zien wat het oplevert.

De zilveren pagode, de vloer bestaat uit zilveren tegeltjes al kan je er niet veel van zien omdat deze bijna allemaal bedekt zijn met matten. Enkel aan de zijkant zie je nog enkele tegels. In deze pagode staat ook nog een gouden Boeddha met diamanten ogen. Deze Boeddha staat in een glazen kast al stelt het hangslotje niet echt veel voor en zal volgens Cindy niet voldoende zijn voor een diefstalverzekering af te sluiten. De smaragden Boeddha die zich hier bevind (in navolging naar de tempel van de smaragden Boeddha in Thailand) is volgens Cindy stukken mooier. Maar helaas ook hier mogen geen foto's gemaakt worden.

In dit museum zijn verschillende pronkstukken van verschillende tijden te bekijken. Zowel pre Angkor periode als Angkor periode en post Angkor periode zijn hier te bekijken. De meeste stukken zijn in de tempels vervangen door een kopie. Ook hier mag je niet alles fotograferen en de pronkstukken zijn opgenomen in een boek die je hier kan aanschaffen, al is 100 dollar wel wat overroepen.

Hier komt een mens toch even tot bezinning. Zeker wanneer je deze gruwel begint voor te stellen. Pol pot zijn regime was hard en wreed. De herdenkings stupa getuigt van de gruweldaden tegen de mensheid. Je moet deze gruwel kaderen in de tijd van de Vietnam oorlog tegen de Vs. De Cambodjaanse koning wou eigenlijk voor geen van beide partij kiezen maar omdat Vietnam een deel land dat het van Cambodja had veroverd terug zou schenken inruil voor bescherming en gebruik te mogen maken van de Cambodjaanse gronden. De koning stemde hiermee in, maar zijn eerste minister wou dit niet en vertelde de koning dat dit leugens waren. Omdat de koning zijn advies niet wou volgen pleegde de eerste minister een soort van staatsgreep. De koning moest vluchten. Pol pot was een van de vertrouwelingen van de koning en samen met Vietnamese soldaten plannen ze een tegenaanval om het land terug in te nemen. De Khmer Rouge was geboren, met aan het hoofd Pol pot. Het was helaas niet de bedoeling van Pol pot om het land terug te bezorgen aan de koning maar hij wou liever zelf de macht hebben. Hij drong inderdaad de tegenstanders van de koning terug en in alle dorpen waar hij kwam werd hij als een held onthaald. Om zijn macht zeker te stellen moest hij wel zeker zijn van zijn manschappen. Hoog opgeleide mensen moesten dus verdwijnen omdat deze een eventuele opstand zouden kunnen starten. Daarom beloofde hij deze mensen een beter leven zodat ze zichzelf gingen aangeven om deel te kunnen nemen aan de wederopbouw van hun land. Al zouden velen onder hen het niet meer kunnen navertellen. Mensen werden gemarteld zodat ze toch maar alle informatie zouden prijsgeven. Ganse families en vrienden werden uitgemoord zodat niemand wraak zou kunnen nemen, het beleid was 'trek de wortel mee uit als je onkruid wied'. Zelfs baby's en kinderen werden met hun hoofd tegen een boom geslagen. Tijdens het moorden werd er muziek gemaakt zodat het geluid van de ter dood gebrachte man of vrouw overstemd werd.

Of "S 21" een van de zo vele gruwelijke gevangenissen.  Deze gevangenis was vroeger een schooltje. Het doel van deze gevangenis was simpel, laat de gevangene de misdaden waarvan hij  beschuldigd wordt bekennen. Wanneer men dacht dat de mensen voldoende info hadden vrijgegeven werden werd de procedure afgesloten en werd de gevangene geblinddoekt weggevoerd naar het veld waar ze werden gedood. De martelpraktijken in S-21 waren verschrikkelijk, mensen werden vastgebonden op een bed en steeds in de gaten gehouden zodat ze geen zelfmoord konden plegen. Op dit bed kregen ze stokslagen, elektrische shocks, soms beten van schorpioenen tot zelfs het uittrekken van vingernagels. Buiten op het plein bevind zich de galg waar gevangenen ondersteboven werden aangehangen en ondergedompeld werden met hun hoofd in vervuild water. Vele schilderijen met daarnaast het echte marteltuig doen je huiveren. De cellen waar de gewone opgeleide man werd opgesloten zijn klein. Deze gruwel duurde van 17 april 1975 tot 7januari 1979 toen de troepen van de Vs het land hebben bevrijd. Vele documenten zijn vernietigd maar zelfs met maar een vierde van wat er werkelijk gebeurt is, is het niet te bevatten hoe mensen dit andere mensen soms zelfs hun eigen ouders kunnen aandoen. Vele van de strijders van de Khmer Rouge zetelen nu nog in het parlement en worden niet gestraft. Slechts 2 personen hebben levenslang gekregen voor hun geweld. Bij ons bezoek aan S 21 hebben we ook een van de overlevende van deze gevangenis ontmoet, hij heeft een boek geschreven over het leven tijdens zijn gevangschap. Hij heeft kunnen overleven omdat hij bij de aanvang van zijn ondervraging hulp geboden heeft bij het maken van de typemachine die op dat moment stuk was. Pol Pot vond het wel handig om zo iemand tot zijn beschikking te hebben.

Spinnendorp:In dit dorp komen van nature veel tarantella's voor die de lokale bevolking vangt en frituurt als tussendoortje. Omdat er blijkbaar veel vraag naar is worden de spinnen nu bij de boeren thuis gekweekt. Niet alleen spinnen staan op het menu maar ook kwartels, krekels, cicaden, en kikkers met hun buik vol eieren. Ook bevruchte eitjes met een jong in dat op uitkomen staat en gebakken schorpioen zijn een niet te versmaden lekkernij. Het is allemaal nogal overweldigend maar het engste zijn de levende spinnen. Als je wil mag je er zo een op je hand nemen en de kleine kinderen in het dorp vinden het allemaal maar heel normaal dat je die beesten op je laat kruipen, maar ons is vroeger geleerd dat je niet met je eten mag spelen

Hier kunnen we zien hoe de kinderen in Cambodja les krijgen. De leerkrachten staan ook buiten ijsjes te maken zodat de kinderen deze kunnen aankopen. Hier geven we de tandenborstels , kammen en zeepblokjes af die we tijdens onze rondrit hebben verzameld. Het lijkt ons wel de juiste plaats hiervoor aan het snoepkraampje. De dames in kwestie staan er eerst weigerachtig tegenover maar wanneer Ritty onze gids hen vertelt wat de bedoeling ervan is zijn ze supergelukkig.

Er worden verschillende dansen getoond zo is er de dans van de kokosnoot, de goden dans, de vissersdans, de dans van de pauw en als absolute pronkstuk de Apsara. Deze laatste dans werd in vroegere tijden enkel gedanst door de koning zijn concubines. De jonge meisjes moesten hier echt voor studeren en enkel de besten konden toetreden tot de dansgroep van de koning. Vele fragmenten van de Apsara zijn terug te vinden op de tempelmuren van Angkor wat.

We dienen wel eerst van bus te switchen want onze gewone bus kan niet door de toegangsdeur. We krijgen toegang tot de tempel door middel van een brug want de site is omgeven door een slotgracht. In deze slotgracht bevonden zich vroeger krokodillen om mensen met slechte bedoelingen af te schrikken. Aan weerskanten van de brug staan verschillende beelden de ene kant stellen goden voor de andere demonen. Deze tempel is een Boeddhistische tempel en kan je gemakkelijk herkennen aan het hoofd dat naar de vier windstreken kijkt. Bij deze tempel kunnen we zeer goed zien hoe deze gebouwd werden. De Cambodjanen hadden een soort van hefkraan waarmee ze de zandstenen met weinig kracht konden optillen. Dit mechanisme kon maar worden gebruikt tot een2-tal meter, nadien werd er gebruik gemaakt van olifanten. Om deze dieren gemakkelijk tot boven te kunnen laten lopen werd er een ramp gemaakt van grond. Wanneer we het eerste terras van de tempel beklimmen zien we afbeeldingen van het dagelijkse leven op de muur. We zien onder andere een vrouw die aan het koken is, de arts die een zwangere vrouw helpt bevallen, een man die aangevallen wordt door een leeuw en een gezin dat zich aan het ontdoen is van luizen en neten. Ook zien we oorlogstaferelen op de muur afgebeeld. De Cambodjaanse krijgers kan je goed herkennen aan hun lange oren met grote oorringgaten de vijand daarentegen heeft helmen op het hoofd. Op het binnenplein zien we de bibliotheek en elke tempel heeft er minstens één. Hierin werden de belangrijkste documenten bewaard die betrekking hadden op de desbetreffende tempel. Bayon tempel heeft in totaal 54 torens wat samen het geluksgetal 9 vormt (4+5) op elk van deze torens prijken 4 gezichten, 4 X 54 = 216 en ook hier weer het geluksgetal 9 want 2+1+6=9.

Een tempel die we best niet betreden volgens de gids omdat deze in erbarmelijke staat is. Men was net deze tempel aan het renoveren toen de burgeroorlog uitbrak. De Khmer Rouge heeft tijdens deze oorlog alle intellectuelen omgebracht en zo dus ook de kennis om deze tempel te renoveren. Ook zijn indertijd alle plans vernietigd zodat archeologen nu dus de grootste moeite hebben om de stenen die verwijderd geweest zijn terug op hun plaats te brengen.

Dit terrein is omgeven door een muur waarop verschillende vechtende olifanten staan afgebeeld. Toentertijd werden deze dieren niet alleen gebruikt om te werken maar ook in tijden van oorlog werden ze ingezet als wapens en in vredestijd kon de koning kijken naar een partijtje olifant worstelen. Tezelfdertijd werden er dansvoorstellingen gegeven en ook opera dus als de koning het ene spektakel beu was kan hij direct naar het andere overschakelen.

North Khleang

De legende vertelt dat deze koning hieraan is overleden maar dit is enkel maar een legende.

Deze tempel staat ook beter bekend als de jungle tempel of de tomb raider tempel omdat deze film hier gedeeltelijk werd opgenomen. Grote bomen silk cotton tree staan hier of deze worden ook wel spong genoemd in het Cambodjaans. Enkele mooie foto's hebben we hier kunnen nemen.

Hier zien we bas-reliëfs die het verhaal vertellen over Ramanyana. De koningin die ontvoerd wordt en haar man die haar gaat redden met hulp van Hanuman en zijn apen. We lopen door deze tempel en zien verschillende afbeeldingen van Apsara danseressen. Op verschillende plaatsen zien we op de bas-reliëfs een rode kleur en deze kleur is origineel van de 12e eeuw. . De volgende halte is bij 4 poelen. Deze werden gebruikt om water voor gebruik uit te putten en één keer per jaar werden en rituele reinigingen gehouden dan kon iedereen uit de stad (Angkor Thom) hier komen zwemmen voor de reiniging. Wanneer er geen water meer moest worden bijgehouden kom men de baden laten leeglopen. Deze tempel is eigenlijk nooit af geraakt. In de middelste toren werd de as van de koning na zijn overlijden bewaard. Deze plaats was in het verleden bedekt met goud en edelstenen maar hier is helaas niets meer van te merken.

Zonsopgang boven Angkor Wat is iets wat we absoluut willen zien. Om 4.30u per tuk tuk naar de Angkor Wat site. Het is nog hartstikke donker als we bij de site aankomen maar koud is het niet. We weten ons ook een goed plekje te bemachtigen en dan is het wachten. We staan reeds om 5u met fototoestel in de aanslag voor de tempel en zijn reflectie in het water. Stilaan wordt het drukker en moeten we ons plaatsje met momenten echt wel verdedigen. Beetje bij beetje komt de zon op en er worden verschillende mooie foto's gemaakt. Omstreeks 6.15u houden we het hier dan voor bekeken en laten ons terug rijden naar het hotel zodat we kunnen ontbijten.

Deze tempel is gebouwd door Jayavarman IV ter ere van zijn ouders en dateert van het jaar 947 AD. Na een blitsbezoek rijden we verder

Deze tempel wordt ook wel vertaald naar citadel van de vrouwen. . Deze tempel bevindt zich 37km van Siem Reap. Een heel eind rijden dus voor onze tuk tuk. Deze tempel dateert van de late 10e eeuw en is volledig gemaakt van roze zandsteen. De tekeningen op de muur zijn prachtige beeldhouwwerkjes en worden beschouwd als een van de mooiste exemplaren van de klassieke Khmer kunst.

Deze tempel was aanvankelijk gebouwd ter ere van Shiva en in zijn tijd beter bekent als de berg met de gouden pieken. Deze tempel was de allereerste die volledig uit zandsteen werd gebouwd onder leiding van Jayavarman V. Deze tempel is niet echt fraai gedecoreerd en staat momenteel in de steigers voor renovatiewerken.

Thommanom. Deze tempel dateert van de late 11e eeuw vroege 12e eeuw dus uit dezelfde periode als Angkor Wat. Je kan duidelijk dezelfde bouwstijl herkennen aan de torens.

Chau Say Tevoda staat recht tegenover Thommanom maar is er slechter aan toe.

Victory gate

In Poi Pet zullen we de grens terug naar Thailand oversteken. Hier hebben we toch wel zeker twee uur staan wachten , eerst vingerafdrukcontroles gecombineerd met paspoortcontrole, nadien paspoortcontrole met immigratiecontrole. De grensbeambten nemen behoorlijk hun tijd.

Na 15 min varen met een speedboot komen we dan terug aan land

Op Koh Samed zijn de standbeelden van zeemeerminnen goed vertegenwoordigd

Op het strand kan je leuke wandelingen maken. Ook de Thaise cultuur is hier sterk aanwezig.

Een van de activiteiten die je op Koh Samed kan ondernemen is snorkelen. Wij hadden helaas de pech dat er een storm losbrak en we niet zoveel hebben gezien van de onderwaterwereld. Wat we wel gevoeld hebben zijn de golven van 2m die ons bootje tot een speelbal maakten.